Tuesday, December 09, 2014
یادکردی دردناک از کشتار مردم گرجستان به دست سپاهیان دولت قاجار
با عرض سلام ...
بابت فیلم زیبایی که فرستادید از جناب عالی ممنونم. در باره گرجستان قبلا یادداشتی نوشته بودم که تقدیم حضور می کنم.
یازدهم سپتامبر و قتلعام مردم تفلیس: (۳۰ شهریور ۱۳۹۳) ﯾﺎﺯﺩﻫﻢ ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ۱۷۹۵ ﻣﯿﻼﺩﯼ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺑﺎ ﺑﯿﺴﺘﻢ ﺷﻬﺮﯾﻮﺭ ۱۱۷۴ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ، ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﮔﺮﺟﺴﺘﺎﻥ ﯾﺎﺩﺁﻭﺭ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺗﻠﺦ ﻭ ﺧﻮﻧﯿﻨﯽ ﺍﺳﺖ: ﻫﺠﻮﻡ ﻭ ﺗﺠﺎﻭﺯ قشون ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺗﻔﻠﯿﺲ ﻭ ﻗﺘﻞﻋﺎﻡ ﻧﯿﻤﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻬﺮ ﺍﻋﻢ ﺍﺯ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺯﻥ ﻭ ﮐﻮﺩﮎ ﻭ ﺳﭙﺲ ﻏﺎﺭﺕ ﺷﻬﺮ ﻭ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﺁﻥ. ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮔﺮﺟﺴﺘﺎﻥ ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ ﺗﻌﺪﯼ ﻭ ﺗﺠﺎﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﺿﻤﻨﯽ ﻣﻮﺭﺧﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﺳﯿﺎﺳﯿﻮﻥ ﻭ ﺧﻮﺷﻨﻮﺩﯼ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻋﻤﻮﻣﯽﺍﯼ ﮐﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺭﺍ «به شکل ﻣﺸﺮﻭﻁ» ﻭ ﻧﻪ «به شکل مطلق» ﻧﻔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، «ﻫﻔﺪﻩ ﺷﻬﺮ ﻗﻔﻘﺎﺯ» ﺑﻄﻮﺭ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺿﻤﯿﻤﻪ ﮔﺸﺖ. ﺩﺭ ﯾﺎﺯﺩﻫﻢ ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ، ﻣﺮﺩﻡ ﺗﻔﻠﯿﺲ ﻭ ﮔﺮﺟﺴﺘﺎﻥ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺭﺍ در کلیساها و در کنار یادمانها و تابلوهای نقاشی تاریخیای که این واقعه را ثبت کردهاند، ﺯﻧﺪﻩ میدﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻣﺮﺍﺳﻤﯽ ﺩﺭ ﯾﺎﺩ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﺪﺍﺷﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﯿﺎﻥ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﺧﺸﻢ ﻭ ﺩﺷﻤﻨﯽ ﻭ ﺑﺪﺯﺑﺎﻧﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ اﻣﺮﻭﺯ ﺑﮑﻨﻨﺪ. شایسته بود ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ و نیز مردمان تمام کشورهایی که سابقه تجاوز و تعدی به کشورهای دیگر را دارند، ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺑﺸﺮﯾﺖ دﺭ این گونه ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ضمن محکوم کردن تجاوزگری، ﺍﺯ ﻋﻤﻞ ناپسند و نکوهیده پیشینیان ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺍﺋﺖ ﻣﯽﺟﺴﺘﻨﺪ. خشونت و ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻭ ﺗﻌﺪﯼ ﺑﻪ کشورها و مردمان ﺩﯾﮕﺮ، ﺗﻮﺳﻂ ﻫﺮ ﮐﺲ و با هر شکل و به هر بهانه و در هر لباس و تحت هر نامی که باشد، ﻋﻤﻠﯽ ﻏﯿﺮ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ و ضد بشری ﺍﺳﺖ. ﺍﻋﺘﺮﺍفکنندگان و محکومکنندگان ﺧﺸﻮﻧﺖ، ﺑﺸﺎﺭتدﻫﻨﺪﻩ ﺁﯾﻨﺪﻩﺍﯼ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺯ ﺷﺎﺩﯼ ﻭ ﻫﻤﺰﯾﺴﺘﯽﺍﻧﺪ. ﺗﻮجیهکنندگان و تبرئهکنندگان خشونت، موجد ﺗﮑﺮﺍﺭﺣﻮﺍﺩﺙ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
رضا مرادی غیاث آبادی